ฝึกให้ลูกทำอะไรด้วยตัวเอง

ให้เขาสนุกกับการงานของเขาเอง

เด็กจะเรียนรู้การทำงานสิ่งแรกคือ การช่วยตัวเอง เขาจะแต่งตัวเอง แปรงฟันเอง ปัดกวาดโต๊ะและห้อง ถ้าคุณพ่อคุณแม่คอยชี้แนะเขาจะเติบโตเป็นเด็กที่ช่วยงานบ้านที่ดี พอโตขึ้นหน่อยเด็กจะเบื่อไม่อยากทำ สิ่งเหล่านี้แล้ว จึงต้องมีการเตือนกันบ้าง อย่างนิ่มนวลเหมือนพูดกับคนโตๆ ด้วยกัน อย่าล้อเลียนหรือเหน็บแนม ทำให้เขาหมดความภูมิใจในตัวเอง

การแต่งตัว

อายุ 1 ปี ถึง 1 ปีครึ่ง เด็กจะพยายามถอดเสื้อเอง แต่ไม่สำเร็จ อายุ 2 ปี จะถอดเองได้บ้างแล้ว แต่พยายามใส่เองไม่ได้ ส่วนมากต้อง 3 ขวบ จึงจะนุ่งกางเกง และรอจนอายุ 4-5 ปี จึงจะทำสิ่งที่ละเอียดกว่า เช่น การกลัดกระดุม การผูกเชือกรองเท่า อายุ 1 ปีครึ่ง ถึง 4 ปี เขาจะต้องเรียนรู้มาก ควรช่วยเหลือเมื่อเขาต้องการความช่วยเหลือ เช่น ช่วยหยิบเสื้อผ้า ช่วยใส่แขนเสื้อ ช่วยถอดถุงเท้าออกครึ่งหนึ่ง และลูกก็ทำต่อ ถ้าลูกทำไม่ได้ ก็เข้ามาช่วย อย่าบังคับเขา หรือให้เขาทำทั้งหมด เขาต้องการฝึกฝนตัวเอง

ช่วยกันเก็บของ

เมื่อลูกยังเล็กๆ คุณจะต้องตามเก็บของเล่นที่ลูกเล่นทิ้งๆ ไว้ มิฉะนั้นคุณจะสะดุดหกล้มและบ้านช่องรกน่าดูไม่มีระเบียบเลย พอลูกโตสักหน่อย จะต้องสอนการเก็บให้เป็นระเบียบ "ลูกเล่นรถเสร็จแล้วต้องเก็บในโรงรถ อย่างนี้นะ เก็บทีละคัน" แล้วคุณก็ต้องให้ลูกดู พออายุ 4-5 ปี เขาจะรู้จักเล่นและเก็บของเล่นเข้าที่ ต่อๆไปเขาก็ทำได้เอง โดยไม่ต้องตักเตือนก็จำได้

ถ้าคุณหนูยืดยาด

คุณแม่บางคนแสนที่จะเบื่อกับเด็กๆ เหล่านี้ เข้าขึ้นมาก็ต้องไปฉุดไปลากกันออกมาจากเตียง กว่าจะล้างหน้า แปรงฟัน แต่งตัวชุดไปโรงเรียน และรับประทานอาหารเช้าก็แสนยากแสนเข็ญ คุณพ่อคุณแม่สุดแสนจะเบื่อทุกๆ วัน ลูกต้องเป็นอย่างนี้ กลับจากโรงเรียนกว่าจะทำการบ้านเสร็จ ก็ปากเปียก ปากแฉะ กลางคืนกว่าจะยอมเข้านอนก็ยืดยาด เป็นอย่างนี้ทุกๆวัน จะทำอย่างไร

คุณต้องหัดลูกตั้งแต่เล็กๆ เลย ว่าลูกมีหน้าที่อะไร พอเขาโตพอจะทำอะไรได้เองก็ค่อยๆ ถอดออกมา พอลูกชักจะลืมๆ ก็เตือนเขาอีก ถ้าเขาตื่นสาย เป็นประจำ คุณต้องฉุดออกมาจากเตียง ลองให้เขาไปโรงเรียนไม่ทัน สักครั้งสองครั้ง เขาก็จะเข็ดเลย เพราะอายเพื่อน อายคุณครู และอาจจะได้ถูกคุณครูลงโทษเอาด้วย ต่อไปเขาจะเข็ดไม่กล้าตื่นสายอีกแล้ว

บางครั้งเด็กๆขอบเล่นของสกปรก

เด็กเล็กๆ ชอบเล่นของเลอะเทอะ บางครั้ง เช่น ขุดดิน ขุดทราย กลิ้งบนพื้นสนาม พื้นทราย วิดน้ำ ตักน้ำเล่นเลอะเทอะเต็มห้อง เด็กอยากเรียนรู้ของต่างๆ ที่เขาพบเห็นว่าน้ำเป็นอย่างไร ถ้าคุณค่อยห้ามเขาตลอดเวลาเด็กจะกลัวมากเกินไป แต่ถ้าคุณคอยดูแลอย่าให้เลอะเทอะมาก หรือเป็นอันตราย และไม่เล่นนานจนเกินไป ชวนไปเล่นของอื่นบ้าง การเล่นเหล่านี้เป็นแนวทางความคิดสร้างสรรค์ที่มีอยู่ในตัวเด็กทุกคน หากมีผู้แนะแนวทางที่ถูกต้อง เด็กจะเติบโตเป็นผู้ใหญ่ที่มีประโยชน์ต่อสังคม